H. MOSER & CIE. Pioneer Centre Seconds Sunny-Side Up

เรื่องราวโชคชะตาตลกร้ายราวโศกนาฏกรรมจากปกรณัมกรีก – ท่ามกลางความไม่แน่นอนทั้งปวงและกลิ่นอายแห่งนาฏกรรมสะเทือนอารมณ์ที่อ้อยอิ่งรายล้อม – ไข่ใบหนึ่งพิงกายดูสำเริงสำราญอยู่บนผ้าปูโต๊ะลายตารางหมากรุก แววตาน่ากลัวจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของแม่ไก่ แล้วร้องขึ้นว่า:

“เอาล่ะ พอที ตกลงระหว่างเรา ใครกันแน่ที่เกิดก่อน?”

แม่ไก่ไหวสะดุ้งด้วยไม่ทันตั้งตัว รู้สึกถูกเหยียดหยันอยู่ในที หล่อนกระพือปีกเป็นเชิงอวดด้วยท่าทีของนางพญา แต่ทันใดนั้นเอง – ในห้วงเวลาที่คาบเกี่ยวระหว่างอัตถิภาวะที่ไม่ชวนอภิรมย์และกระแสความตระหนกเริ่มเอ่อล้นขึ้น กระตุกเตือนสัญชาตญาณให้ถอยหนีหรือสู้ยิบตา – เส้นขอบฟ้าอันไกลโพ้นก็สว่างวาบขึ้น ด้วยแสงที่เจิดจ้าจนสะท้านสะเทือนไปทุกอณูของเปลือกไข่และทำให้ขนไก่ทุกเส้นลุกชัน

รุ่งอรุณแห่งเรือนเวลาที่ชื่อว่า Pioneer Centre Seconds Sunny-Side Up มาถึงแล้วในที่สุด

ดูก่อน นี่ไม่ใช่นาฬิกาที่บอกเวลาเท่านั้น – หากแต่เป็นการมาถึงของสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เยื้องกรายไปรอบๆ ในทุกจังหวะ ‘ติ๊ก’ ‘ต็อก’ อย่างมาดมั่นอหังการ ราวกับไก่โต้งรุ่นหนุ่ม ที่ไม่เพียงรอบรู้ปรัชญาของ ฌ็อง-ปอล ซาร์ตร์ (Jean-Paul Sartre) นักปรัชญาสายอัตถิภาวนิยม (Existentialism) ชาวฝรั่งเศสเท่านั้น แต่ยังรั้งตำแหน่งจ่าฝูงราวกับเป็นผู้ครองแว่นแคว้นที่ใครๆ ต้องเรียกขานว่า ‘Your Egg-sistential Highness’ ด้วยความนอบน้อม

“หยุดเรื่องไก่กับไข่ไร้สาระนี่เสียที!” ผู้มาใหม่บัญชา “ข้ามาเพื่อจัดการเรื่องวันเวลาให้มันถูกต้อง ไม่ได้มาเสียเวลากับปริศนาปรัชญาสัตว์ปีกไร้แก่นสารของพวกเจ้า”

เสียง “ติ๊กต็อก” อย่างโอหังดังขึ้นเพียงครั้งเดียว ความเงียบที่นุ่มนวลราวเนื้อซูเฟล (soufflé) ก็แผ่ขยายไปทั่ว สะกดทั้งจักรวาลที่ไม่เคยหลับไหลให้นิ่งงันและจ้องมาที่รัศมีเรืองรองราวทองสัมฤทธิ์ของสีเหลืองจากนาฬิกาเรือนนี้ บริสุทธิ์ผุดผ่องราวกับไข่ขาวที่ตีขึ้นฟูตั้งยอดแข็ง หมู่ดาวและดาราจักรทั้งปวงพร้อมใจย้ายวงโคจรมาหมุนรอบศูนย์กลางแห่งใหม่ของจักรวาลโดยพร้อมเพรียงราวต้องมนต์

ทั้งไข่และแม่ไก่ – ที่ล้วนตะลึงงัน นึกละอายด้วยตระหนักรู้ถึงสิ่งใดควรไม่ควรและลำดับอาวุโสที่แท้จริงในที่สุด – ต่างก้มหน้าลงโดยพร้อมเพรียง

เพราะเมื่ออยู่เบื้องหน้าของนาฬิกาเรือนนี้ ลำดับว่าใครเกิดก่อนหลังไร้ความสำคัญทั้งสิ้น สิ่งที่อยู่เบื้องหน้า ณ ปัจจุบัน สำคัญที่สุด และ ณ วินาทีแห่งการตื่นรู้ในที่สุดนั้นเอง มื้อเช้าอันโอชะก็ปรากฏขึ้น – ไม่ใช่แค่มื้ออาหารทั่วไป หากแต่เป็นลิขิตแห่งสรวงสวรรค์ สีทองสุกปลั่งของไข่แดงในมื้อเช้าที่กรองขึ้นเป็นเรื่องราวอันเหลือเชื่อ

และทั้งหมดนี้ก็คืออีกหนึ่งผลงานรังสรรค์เรือนเวลาชั้นสูงจาก H. Moser & Cie.